پایگاه خبری تحلیلی دلستانه:

ستار مهربان (کارشناس و پژوهشگر حوزه سلامت) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با بیان اینکه با گذشت شش ماه از بحران کرونا در کشور، هنوز وضعیت پرستاران و کارکنان سلامت به لحاظ حمایت­ روانی و مالی مساعد نیست، گفت: هنوز آمار رسمی و کاملا دقیقی از میزان تلفات یا مبتلایان کارکنان درمانی، اعم از پرستاران یا کارگران خدماتی بیمارستان­‌ها وجود ندارد. گذشته از این، پزشکان و کارکنان بخش سلامت به لحاظ فشار روحی و روانی در وضعیت مناسبی نیستند. اکثر افراد فکر می‌کنند این کارگران صرفا نیاز به شارژ مالی دارند اما باید در کنار موضوع مالی، به مسئله سلامت روان این قشر از نیروهای کار نیز توجه بیشتری شود.

وی ادامه داد: در بحث سلامت روان، مهمترین چیز برای کارکنان سلامت در کشور ما میزان اضطراب و ترسی است که در فضای فعلی به آنها وارد می‌شود. این اضطراب­ فراوان، هم ناشی از تماس آنها با بیماران و امکان ابتلای زیاد آنان است و هم ناشی از امکان سرایت بیماری از سوی این کارگران به اعضای خانواده و نزدیکان­ آنهاست. در تیم درمان فعلی کرونا، جای مشاوره و صدای مشاور برای پرستاران به شدت خالی است و مسئولان باید برای آن فکری بیندیشند. در کنار مسئله سلامت روان، احتمال درگیری با کرونا و عفونت نیز میان پرستاران و کارکنان بیمارستان­ها نیز بسیار بالاست؛ به طوری که بسیاری از این کارکنان، مبتلا و به بخش مراقبت­‌های ویژه منتقل می­‌شوند. طبق آمارها، احتمال مرگ کسانی که به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل می‌شوند، یک نفر از هر دو نفر است.

این کارشناس اقتصاد سلامت، با تاکید بر اینکه وزارت بهداشت برای بهبود وضعیت حقوق و دستمزد کارکنان سلامت، تدابیری را اندیشیده است اما باید این اقدامات افزایش یابد، ادامه داد: وزارت بهداشت اضافه دستمزدی را تحت عنوان «حق کرونا»، به پرستاران اختصاص داده است اما پرستاران معتقدند این وجه بسیار ناچیز است و همین سبب شده که بسیاری از پرستاران و بهیاران تمایلی به ادامه کار نداشته باشند. بنابراین بهتر است پایه حقوق پرستاران نیز با توجه به میزان ریسک شغلی وافزایش حجم کار، افزایش یابد و عدالت بین پرسنلی رعایت شود. هم‌اکنون، در مرتبه نخست ابتلا و مرگ و میر ناشی از کرونا، پرستاران قرار دارند؛ در مرتبه دوم پزشکان، و در مرتبه سوم نیز کارگران خدماتی بیمارستان­ها در خطر ابتلا و مرگ و میر قرار دارند.

ستار مهربان با اشاره به اینکه مطالبه اصلی پرستاران و کارکنان بیمارستان­ها، بحث تغییر وضعیت آنها از شکل قراردادی به استخدام دائمی است، افزود: در این میان وعده‌­هایی نیز داده شده است اما هنوز قطعی نیست. پرستاران، خواستار جذب نیروی انسانی بیشتر در بیمارستان­ها و مراکز درمانی هستند. البته آقای دکتر نوبخت و سازمان برنامه و بودجه هم اعلام کردند به زودی این جذب نیرو صورت می­گیرد. برخی از بیمارستان­ها، پرستارها را به شکل ساعتی  به کار می­‌گیرند که این موضوع انگیزه و تشویق لازم را در پرستاران برای مقابله با این بحران کاهش می‌دهد. خواسته اصلی تشکل‌های پرستاری و کارگری حوزه سلامت نیز در کنار افزایش درآمد این قشر فداکار، تبدیل وضعیت شغلی پرستاران و کارگران بیمارستان‌­ها از شکل قراردادی به استخدام و جذب دائمی است؛ در واقع هم انگیزش روانی و هم حمایت مالی از کادر درمان برای ارائه خدمت در دوره کرونا باید افزایش یابد. خوشبختانه این موضوع مورد توافق همه ذی­نفعان حوزه سلامت است و فقط نیازمند سرعت عمل دولت است.

مهربان در پایان گفت: بهترین مشوق در کنار افزایش درآمد و تبدیل وضعیت پرستاران، این است که آنها ببینند توسط مسئولان دیده می­‌شوند و قدر کارشان شناخته می­‌شود. درکنار این، باید مسئله عدالت بین پرسنل درمانی در دوره کرونا بیشتر تقویت شود؛ مثلا در کنار پرستاران و پزشکان، کارگران خدماتی نیز در بیمارستان‌­ها حضور دارند که غالبا به دلیل تحصیلات کم به وضعیت آنها توجه چندانی نمی‌شود. بهبود وضعیت شغلی و درآمدی این کارگران نیز باید در دستور کار سیاست­‌های بهداشت و درمان کشور قرار گیرد.