پایگاه خبری تحلیلی دلستانه:

یک کارشناس مسائل بین‌الملل معقتد است که بایدن تلاش خواهد کرد که بین‌الملل‌ لیبرالیسم یا نوعی هژمونی لیبرالیسم را با همکاری بلوک لیبرالیستی جهانی و شرکای آن در روابط بین‌الملل را احیا کند. در حالی که ترامپ از نوعی رئالیسم پوپولیستی با منطق ملی گرایی پیروی می کرد، احیای لیبرالیسم بین‌الملل می‌تواند جایگاه آمریکا را در معادلات بین المللی ارتقا بخشد.

قدرت احمدیان، کارشناس اقتصاد سیاسی بین‌الملل و استاد دانشگاه در ارتباط با این مساله که به قدرت رسیدن جو بایدن و خروج ترامپ از کاخ سفید گره گشای مشکلات کشور خواهد شد، به «انتخاب» گفت: «در ابتدا باید توجه داشت که در داخل کشور  توافقی پیرامون این مساله که وضعیت مشکلات کشور محصول فشارهای خارجی است یا محصول سوء مدیریت در داخل وجود ندارد. لیکن بسیار واضح و مبرهن است که دولت ترامپ با سیاست فشار حداکثری، مشکلات متعددی را در اداره امور اقتصادی کشور ایجاد کرد. مقام‌های سیاسی کشور هم این موضوع را به صراحت اعلام کردند و تردیدی در آن نیست.»

وی در پاسخ به این سوال  که خروج ترامپ از کاخ سفید و آمدن بایدن چه تاثیراتی بر اوضاع کشور دارد افزود: «در این خصوص می توان به چند نکته مهم اشاره کرد. در ابتدا باید توجه داشت که اقتصاد دارای دو جنبه مهم است. یک جنبه آن محیط یا فضای روانی و ذهنی و جنبه دیگر آن فضای عینی یا مادی است. بر این باور هستم که خروج ترامپ از کاخ سفید تاثیرات مثبتی  بر فضای ذهنی و روانی اقتصاد کشور بر جای می‌گذارد و تا حدود بسیار زیادی شاهد اثرات این مساله نیز بوده و این تاثیرگذاری مثبت تا مدت کوتاهی تداوم هم خواهد داشت اما اینکه رفتن ترامپ و به قدرت رسیدن بایدن، اثرات پایداری بر جنبه مادی و عینی اقتصاد کشور داشته باشد، مقداری خوش‌بینانه به نظر می‌رسد و نباید در این خصوص دچار شیفتگی شد.»

این کارشناس روابط بین‌الملل در ادامه در ارتباط با اینکه چرا پذیرش تاثیرات مثبت تغییر دولت در آمریکا بر جنبه های واقعی و عینی اقتصاد ایران خوش بینانه است به چند نکته اشاره کرد: « اول اینکه تحول در فضای عینی یا بهبود اقتصادی در کشور تابع کنار گذاشتن تحریم‌های بین‌المللی و کنار گذاشته شدن راهبرد فشار حداکثری از سوی واشنگتن است. طبیعتا با توجه به شرایطی که در پیش داریم، لغو سریع تحریم‌ها به زودی محقق نخواهد شد؛ ترامپ تا 20 ژانویه 2021 در قدرت باقی خواهد ماند و تا این زمان به طور حتم سیاست فشار حداکثری را کنار نخواهد گذاشت. بعد از آغاز به کار دولت جدید در آمریکا، فضای داخل کشور تحت تاثیر رقابت جریانات سیاسی داخلی برای انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ۱۴۰۰ قرار خواهد گرفت و به طور منطقی دولت بایدن البته با نگاه به افق‌های پیش رو در انتظار تعیین تکلیف وضعیت انتخابات ریاست جمهوری در ایران باقی خواهد ماند و به دقت موضع‌گیری سیاسی آینده ایران را رصد خواهد کرد. بنابراین نباید انتظار داشته باشیم که تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری ایران، به قدرت رسیدن دمکرات ها در آمریکا  تاثیراتی مشخصی بر جنبه های ملموس و  عینی اقتصاد کشور داشته باشد. با لحاظ کردن موازنه امتیازات و قدرت در روابط بین الملل تصور می‌کنم دولت بایدن بازگشت به برجام را به افق‌های پیش رو در سیاست خارجی ایران گره خواهد زد.»

احمدیان در بخشی دیگر از گفته‌های خود تصریح کرد: «در سطح دوم باید گفت که بایدن و دولت دمکرات آمریکا حسب برنامه ها، دکترین و تجربیات تاریخی تلاش خواهند کرد تا ائتلاف "لیبرالیسم بین الملل" را احیا کرده و درست برعکس ترامپ که با رویکرد ناسیونالیستی و در راستای کاهش هزینه های مدیریت جهانی  آمریکا را از کرسی هژمونی پائین کشید، بایدن به سمت تجدید نقش آمریکا در معادلات بین المللی خواهد رفت. از این روی موضوعاتی مثل حقوق بشر، دولت- ملت سازی‌های جدید، دمکراسی خواهی بین‌المللی جای "درخود رفتگی" و"خوبسندگی "دولت ترامپ را خواهد گرفت. بسیار روشن است که پی‌گیری هژمونی لیبرالیسم در سیاست خارجی دولت بایدن می تواند مشکلات جدی برای دولت های ضد سیستم و در حال رشد همانند روسیه، چین و البته ایران ایجاد کند. این مساله زمانی اهمیت پیدا می کند که بپذیریم دولت بایدن احتمالا میراث ترامپ در خروج از برجام و اعمال سیاست فشار حداکثری را به سادگی کنار نخواهد گذاشت و آن‌ را برای کسب امتیازات بیشتر از ایران  روی میز مذاکره حفظ خواهد کرد. روابط بین الملل قلمرو اخلاق و قانون نیست و براین اساس بایدن هر انچه را که منافع بلوک لیبرالیستی و شرکا او اقتصا کند دنبال خواهد کرد.»

وی افزود: «اگر احیای لیبرالیسم بین‌الملل را به عنوان عنصری ساختاری جدیدی در روابط بین الملل  در نظر بگیریم، باید پرسید که در چنین شرایطی جمهوری اسلامی ایران در مقام یک کارگزار چه نقشی را ایفا خواهد کرد؟ و این شرایط را چگونه ارزیابی خواهد نمود؟ تصور می کنم در ایران اجماع کاملی در خصوص شیوه مواجهه با هژمونی لیبرالیستی دولت بایدن شکل نخواهد گرفت و باید منتظر انتخابات سال ۱۴۰۰ و ظهور نگاه های احتمالا جدیدی در کشور بود.»

احمدیان در پایان تصریح کرد: «در هر صورت بخش عمده مساله تابع نوع مواجهه کارگزار یعنی جمهوری اسلامی ایران با آمریکا و پروتکل های جهانی او خواهد بود و به نظر اینجانب درصورت اجماع در داخل و اتخاذ رویکرد مناسب منطبق بر منافع و استقلال ملی  دولت بایدن می تواند یک فرصت مناسب برای کاستن از فشارها و احیای اوضاع اقتصادی کشور باشد و بسیار مناسب خواهد بود که رئیس جمهوری اسلامی ایران به مناسبت پیروزی بایدن حرکت مردم آمریکا را در پس زدن ترامپ تایید نماید و بطور ضمنی روی کار آمدن بایدن را به نسبت انتخاب ترامپ می‌توان مثبت قلمداد کرد.»